Marguerite Overdijkink (interview door Koos Kolenbrander en Rob Herber, 2013).
Marguerite Overdijkink-Laverman is 4 september 1937 in Ede (Gld.) geboren. Ik ben de oudste van 5 kinderen; mijn zusje van een jaar jonger dan ik en nog drie broers. Mijn vader is in Batavia geboren, daar heeft hij ook zijn middelbare schoolopleiding gevolgd.
Toen hij 18 jaar oud was, is hij naar Nederland gegaan en naar de KMA in Breda gegaan. Daarna werkte hij als officier bij de Koninklijke Marechaussee. Tijdens de bezetting zijn alle officieren in september 1942 opgepakt en naar een concentratiekamp in Duitsland gebracht.
Toen hij uit het concentratiekamp kwam, is hij bij de Rijkspolitie gaan werken. Mijn vader en moeder hebben elkaar op de boot vanuit Nederlands-Indië naar Nederland leren kennen. In december 1940 zijn wij aan de Parklaan in Bilthoven komen te wonen. Mijn vader heeft op De Varenkamp en op Schoonoord bij de Biltsche Hoek gewerkt. Hij heeft veel paard gereden. Mijn moeder verzorgde de huishouding.
In 1943 ben ik naar de Van Everdingenschool gegaan. Wij wilden het liefst naar de Kees Boekeschool, maar die vond mijn vader te rood. In 1949 ben ik naar de MMS aan de Wittevrouwenkade in Utrecht gegaan. Ik moest daarna van mijn vader naar de huishoudschool in Zeist.
Later heb ik een opleiding voor diëtiste gevolgd aan de Laan van Meerdervoort in Den Haag. Ik heb als diëtiste in het Lichtenbergziekenhuis in Amersfoort en in het Prinsengrachtziekenhuis in Amsterdam gewerkt. Hierna ben ik midden jaren vijftig als lerares koken en huishoudkunde op de Kees Boekeschool gaan werken.
Kees Boeke werkte er toen al niet meer. Tine Lambert was het hoofd van de school. Ik gaf les aan de kinderen van de lagere- en de middelbare school. De kinderen werkten ongedwongen en luisterden slecht. Ze verbouwden zelf hun groente in de schooltuin en ze kookten van alles en aten het ook op school op. De kinderen Strassburger, van het circus, zaten toen ik er werkte ook op de Kees Boekeschool.
Mijn oudste kind is van 1962. Later heb ik nog op de administratie van de Kees Boekeschool gewerkt. Er was een leuke sfeer onder de werkers (onderwijzers, redactie) op school. Mijn drie kinderen hebben ook op de Kees Boekeschool gezeten.
Ik heb mijn man Gerard Overdijkink in Bilthoven leren kennen. Ik kende hem al een tijdje toen we in 1962 zijn getrouwd. We woonden op de bovenetage bij mevr. Schuitenvoerde op de Genestetlaan. Een heerlijke tijd gehad, ze was net een moeder voor ons. In 1969, alweer 44 jaar geleden, zijn we hier op de Zweerslaan komen wonen.
Na mijn trouwen heb ik steeds heel veel vrijwilligerswerk gedaan, vooral voor de hockeyclub. Ik heb jarenlang de ledenadministratie gedaan. Gerard heeft de TU in Delft gedaan en als ingenieur in de bouw gewerkt. Tijdens het fluiten van een jeugdwedstrijd bij de hockeyclub SCHC op 6 november 2010 kreeg hij een hartstilstand en overleed. Hij is 74 jaar oud geworden.
Ik vind het in Bilthoven een enorme troep geworden. De Bilt en Bilthoven vind ik nog steeds niet bij elkaar horen. Er worden huizen gebouwd op stukken grond die bij andere huizen hoorden. Ik voel me geen buitenstaander in Bilthoven, heb hier heel veel mensen zien komen en gaan. Wanneer ik door de lanen rijd, zie ik veel veranderingen en nieuwe bewoners in oude huizen. Dan denk ik: daar woonde die vroeger en daar die .
Op de lagere school (de Van Everdingenschool) kreeg je godsdienstles van mevr. Do en ds. Le Mat, maar daar werd je alleen maar bang gemaakt. Ik denk dat die boom hier in de tuin meer invloed op heeft dan &.. Er is nog nooit iemand teruggekomen om te vertellen hoe het daarboven is. Mijn moeder zei altijd: kind, alles verandert, daar moet je maar aan wennen .
Dat De Bilt en Maartensdijk zijn samengevoegd, vind ik niet zo erg. Daar heb ik geen last van. In Hollandsche Rading, Maartensdijk en Westbroek heb ik ook vriendinnetjes. Het gevoel dat Maartensdijk een boerendorp is, voel ik niet zo. Ik kom ook maar van de Parklaan, daar heb ik een leuke jeugd gehad. Slootje springen en zo. Ik zou nooit in Bosch en Duin willen wonen. Hier zie je nog mensen langskomen die ik ken.
Dan denk ik wel eens: die is vroeg vandaag.