Het voormalige landgoed Het Klooster was gelegen op het terrein waar het Vrouwenklooster gelegen heeft.
Wilhelminalaan 10-12 (1993), Foto: Hans Haan
In 1651 kocht A.C. Parmentier 25 morgen grond. Vijf morgen werden omschreven als zijnde een hofstede met huis en boomgaard liggende bij het Kerkhof van Vrouklooster. De overige 20 morgen sloten daarbij aan.
In 1656 werden op verzoek van Parmentier de heerlijke rechten van het kleine gerecht Colenberg (dat iets westelijker gelegen was en ook in zijn bezit) verlegd naar zijn bezittingen op het terrein van het Vrouwenklooster.
Rond 1770 kwam de buitenplaats in het bezit van de familie Utenhoven en was de naam Het Klooster al in zwang. Het huis werd diverse malen vergroot en verfraaid.
In 1893 bood de toenmalige eigenaar, G.H.L. baron van Boetzelaer, het landgoed te koop aan. Het werd aangeduid als Landgoed Koelenberg of Het Klooster, groot 135 ha. Het huis werd met ongeveer tien ha grond aangekocht door het K.N.M.I. (zie Dorpsgezichten/Wilhelminalaan). Op de rest van het landgoed verrees kort nadien een villapark, dat de naam Kloosterpark kreeg.
Het huis Het Klooster werd onder toezicht van de rijksbouwmeester D.E.C. Knuttel verbouwd. Er kwam aan de rechterzijde een 15 meter hoge observatietoren. Op deze toren kwam ook nog een 17 meter hoge beukenhouten opbouw die, om dwarrelwinden te voorkomen, zo open mogelijk gemaakt was. De houten opbouw is echter verdwenen. Het voormalige landhuis is, in verbouwde toestand, gelukkig gespaard gebleven.