Sandwijck is ontstaan uit een uithof van het klooster Oostbroek.
Huize „Sandwijck” De Bilt (1913), Utrechtseweg 305
In 1644 werd het gebied waarop het landhuis zou verrijzen verkocht aan jhr. C. Utenhoven. Door verkoop en vererving kwam het in 1759 in het bezit van Adriana Voet van Winssen. De zeventiende-eeuwse boerderij werd rond 1770 in opdracht van de familie Voet van Winssen vervangen door een nieuw buitenhuis met park.
Het huis draagt vanaf die tijd de naam Sandwijck. Na diverse eigenaren gekend te hebben werd in 1807 de familie Both Hendriksen eigenaar. De dochter van Willem Jan Both Hendriksen, Elisabeth, trouwde met C.W.J. baron van Boetzelaer.
Na de dood van Willem Jan Both Hendriksen in 1853 kwam het landgoed via vererving in bezit van de familie Van Boetzelaer. De bezittingen van die familie strekten zich in de 19e eeuw uit van het in De Bilt gelegen Sandwijck tot het in Maartensdijk gelegen Eyckenstein.
De familie Van Boetzelaer heeft het landgoed tot 1963 in bezit gehad. Toen werd Sandwijck verkocht aan de Rijksuniversiteit Utrecht. Het huis is enkele jaren gekraakt geweest maar wordt tegenwoordig legaal bewoond. Er zijn ongeveer 20 wooneenheden van gemaakt. Ondanks diverse verbouwingen heeft Sandwijck toch zijn oorspronkelijk aanzien behouden.
Het park van Sandwijck heeft waarschijnlijk al vóór 1800 een landschappelijk karakter gehad. Rond 1833 werd de parkaanleg echter gewijzigd door een lid van de familie Van Lunteren. Wellicht is toen ook de folly gebouwd die nog op het landgoed bevindt.
(1997), Foto: Hans Haan